Irkutsk - 3

Ontbijt, om 8 uur. Jeanne moet naar haar werk. Ze is 64 en gepensioneerd. Ze werkt nog in de kliniek van haar dochter. Eentje voor plastische chirurgie, en ook voor gebitsreconstructies. Haar kleindochter (16) is naar familie in Nw Zeeland om Engels te leren. Haar kleurrijke interieur (in de slaapkamer uitvergrote tulpen tot aan het plafond) fleurt de grauwe winters die minstens 6 maanden duren, op. Ook Jeanne weet wie verantwoordelijk is voor het ongeval in Oekraïne: Amerikanski. 

Ik vervolg de Groene Lijnroute. Zo is een wildvreemde stad 'behapbaar'. Kerken (zie foto's) en een prachtig uitzicht op de rivier de Angara. Even Wi-Fi in een leuke theesalon en afkoelen in een parkje. Mensen genieten hier veel meer van voorzieningen zoals parken. Ouders met kinderwagens en kinderen op de step of skates. Jongeren, ouderen, kortom iedereen. Als ik geschreeuw hoor, blijken 2 mannen ruzie te hebben. Eentje blijkt dronken. Een vrouw gaat er gewoon tussenin staan en maakt een einde aan de ruzie. In Rotterdam zouden we dat niet zo gauw doen. Verder lijken de meeste mensen relaxter dan bij ons. Geen gehaast en zo.  

's Avonds brengt Vladimir me naar het juiste perron. Gelukkig maar, want snel Russisch ontcijferen lukt nog niet zo. Het komende gedeelte van de TSE gaat nu beginnen: van 5-8, 16.20 uur tot 8-8, 13.10 uur ( MT = Moskou Tijd) zit ik aan een stuk door in de trein. Irkutsk is MT + 5 uur. Vladivostok is MT + 7 uur.